ΛΕΛΕΥΩ ΣΕ > - Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΦΡΑΣΗ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ

Χρόνια  τώρα   προσπαθώ  να  ερμηνεύσω   τη  σημασία   της   πιο  φράσης     στο κόσμο -  τη  λέξη  < λελεύω  σε>. Μια  φράση  που εκφράζει  πλήθος  συναισθημάτων  και  κανένας  πόντιος  δεν  θα  την  πει,  αν  πραγματικά  δεν  νιώθει  αυτά  τα  συναισθήματα.  Στα  ψέματα , το <να  λελεύω σε>,  δεν  θα  στο  πει  κανείς! Οπότε  λοιπόν  άρχισα  να  ψάχνω  λέξεις  που  να  μοιάζουν  μ’ αυτή,  όχι  μόνο  ηχητικά , άλλα  και  να  εκφράζουν  πολλά  συναισθήματα  μαζί. Στην  ποντιακή  γλώσσα συχνά  εμφανίζονται   ρήματα  που  έχουν    σχέση  με  συμπεριφορές των  ζώων.  Π.χ.:   το  <μπουσουλάω>    -<αρκουδεύω>  από  το  περπάτημα  της  αρκούδας,  < πηδώ>-  <λαγγεύω>  από  το  πήδημα  του  λαγού(  λάγος  η  λαγούδ’)   στα ποντιακά  η  το<  κ+ονο+ποιομαι>  - < κυλιέμαι >,  δηλαδή <  ποιώ τον  όνο>. (Πιστεύω  μάλιστα ,  πως  εκ  τούτου αυτή  η  λέξη  είναι  λάθος  να  γράφετε   με  δύο  ωμέγα). Οπότε  προσπαθώντας να  βρω  μια  άλλη  λέξη  που  να  ταιριάζει με  το  <λελεύω>  βρέθηκα  σε αδιέξοδο.  Στην  ποντιακή  γλώσσα  δεν  βρήκα  καμιά  λέξη  που  να  μοιάζει μ αυτήν.  Βρήκα  όμως μια  ολόιδια  στη  ρωσική  γλώσσα!   Τη λέξη<лелею- λελέγιου>. Δεν  μοιάζει  μόνο  ηχητικά,  έχει  και  την  ίδια  έννοια  Σημαίνει <  περιβάλλω  κάποιον  με  φροντίδα  και λατρεία> Τι  σχέση  όμως θα  μπορούσαν  να  είχαν   δύο  λέξεις  σε  δύο  διαφορετικές  γλώσσες;  Κατά  τη  γνώμη  μου  αυτή  η σχέση  πρέπει  να είναι  θρησκευτική  και  η  μόνη  λέξη  που  θα έπαιρναν  οι  ρώσοι  μέσα  από  την  θρησκεία  είναι  η  λέξη <έλεος>.  Θα  μου  πείτε,  πως  απ’ αυτή  προέρχεται  και  το < ελεημοσύνη >, όμως  και  τα  δύο  σημαίνουν    < ευσπλαχνία> Εμείς  οι  πόντιοι  είμαστε  βαθιά  θρησκευόμενος  λαός  και  συχνά   απευθυνόμαστε στο  θεό,  να  μας  <ελεήσει>  και  συγχρόνως  πιστεύουμε  πως  <  πλούσια  είναι  τα  ελέη  του  θεού>.  Και  τα  < ελέη  του  θεού>  δεν  είναι  μόνο  τα  υλικά  αγαθά  (που  εγώ  πιστεύω  πως  δεν  συμπεριλαμβάνονται  και  καθόλου στα  ελέη),  άλλα  είναι  και η  αγάπη,  η  στοργή,  η  προστασία,  η  συμπαράσταση  η  φροντίδα και  πολλά  άλλα.  Οπότε  ο  λαός  μας,  θέλοντας  να  τα  προσφέρει  λεκτικά  όλα  αυτά  σε  όσους  αγαπά,  του  έλεγε:  <  ελεεύω σε> (  σε  ελεώ)  που  συνεκδοχικά  έγινε  <λελεύω σε) Πιο παλιά  το  <λελεύω>  το  ερμήνευα  <να  σε  χαρώ!> Όμορφο κι’ αυτό!.  Δεν  ξέρω  βέβαια,  αν  συμφωνείτε  με  όλα  αυτά η  αν  σας έπεισα  με  τα  επιχειρήματά  μου. Εγώ  απλώς ήθελα  να  το  μοιραστώ  μαζί  σας.

              Από  καρδιάς:   ΛΕΛΕΥΩ  ΣΑΣ!

                                                                   Ζωή  Μεταξά